Nasze przedszkole

 

Codzienna praca pokazała nam jak ważne jest wykorzystywanie różnorodnych metod i form pracy z dziećmi. Najważniejszą i dominującą formą realizacji zadań jest zabawa. Aktywność zabawowa dziecka odbywa się pod wpływem i naciskiem różnych czynników. Każde dziecko, także niepełnosprawne, rozwija emocjonalne, społeczne i umysłowe zdolności a na ich rozwój zarówno pozytywnie, jak i negatywnie oddziałują doświadczenia, system wartości i poziom środowiska społecznego dziecka. Oto przykłady różnych form aktywności dziecka:

- Zabawa,
- Zajęcia zorganizowane,
- Spacery,
- Spotkania,
- Wycieczki,
- Imprezy okolicznościowe.

Metody stosowane w pracy z dzieckiem są pochodnymi stawianych mu celów i zadań. Ze względu na specyficzny charakter pracy do najczęściej stosowanych należą :

- metoda relaksacyjna wg Anny Polender - wpływa na poprawę koncentracji uwagi i sprawności psychomotorycznej dziecka ;

- metoda relaksacyjna wg Bożeny Lewickiej - zabawy pomagają przełamać izolację dziecka, zmniejszyć jego napięcie psychiczne i mięśniowe. Sprzyjają opanowaniu przez palce rąk wielu prostych ruchów tak potrzebnych w późniejszym życiu dziecka, przygotowujących chociażby do opanowania umiejętności grafomotorycznych ;

- metoda pedagogiki zabawy "KLANZA" - jej zadaniem jest dostarczenie różnych bodźców oddziałujących na sferę emocjonalną dziecka, sprzyjających ujawnianiu jego pozytywnych uczuć, wspomagających samodzielną aktywność, wzmacniających poczucie bezpieczeństwa, poprawiających komunikację i rozwijających w grupie współpracę, a także wywołujących refleksje nad własnymi doświadczeniami i przeżyciami. Ma na celu wspieranie rozwoju dziecka, polepszania komunikacji interpersonalnej oraz integracji grupy.

- drama jest metodą, która odwołuje się do indywidualności każdej jednostki, sprzyja wydobywaniu i rozwijaniu najbardziej pożądanych cech osobowości człowieka.

- metoda ruchu rozwijającego Veroniki Sherborn'e - jej celem jest, oprócz usprawniania ruchowego, osiągnięcie wewnętrznego spokoju, uświadomienie sobie własnej wartości, odprężenie i zrelaksowanie.

- metoda Le Bon Depart - metoda wzrokowo-słuchowo- motoryczna, w której rolę odgrywają następujące trzy elementy: element wzrokowy (wzory graficzne), słuchowy (piosenka) i motoryczny - wykonywanie ruchów zharmonizowanych z rytmem piosenki i jednocześnie ilustrujących figury zawarte we wzorach graficznych.

- edukacja matematyczna sześciolatków E. Gruszczyk - Kolczyńskiej, E. Zielińskiej - wykorzystanie proponowanych scenariuszy zajęć do kształtowania i rozwijania pojęć i umiejętności matematycznych.

- metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz - służy nie tylko usprawnianiu czynności poszczególnych analizatorów, uczestniczących w procesie czytania i pisania, lecz rozwija także współdziałanie między nimi, czyli koordynację wzrokowo-słuchową. Metoda ta opiera się na materiale muzycznym, którego właściwości rytmiczne, teatralne, interwałowe i konstrukcja formalna pozwalają małym dzieciom na właściwą percepcję, odtwarzanie i zapamiętywanie

- metoda ćwiczeń grafomotorycznych Hany Tymichowej- służy osiągnięciu przez dziecko gotowości do nauki pisania. Proponowane ćwiczenia ukierunkowane są wprost na podniesienie poziomu czynności rysowania, gdyż czynność pisania wymaga wysokiej sprawności motorycznej rąk: dużej precyzji i szybkości ruchów oraz dobrej koordynacji ruchowej. Materiał do pracy stanowią zestawy wzorów do kalkowania i kopiowania oraz nasadka korekcyjna.

- metoda aktywnego słuchania muzyki Batti Strauss - istotą tej metody jest chęć przybliżenia dzieciom muzyki klasycznej. "Aktywne słuchanie" polega na wykonywaniu prostych ruchów rytmicznych siedząc lub prostych ruchów tanecznych proponowanych przez nauczyciela. W przypadku dzieci młodszych są to ruchy ilustrujące krótkie opowiadanie związane z każdym utworem muzycznym. Zabawy rytmiczne są pierwszym etapem przygotowującym do wprowadzenia instrumentów perkusyjnych, z którymi dziecko ma możliwość aktywnego uczestniczenia w utworze muzycznym jako współwykonawca lub dyrygent.

- metoda "Edukacja przez ruch" - kinezjologiczny system kształcenia i terapii D. Dziamskiej wykorzystujący naturalny, spontaniczny ruch organizmu w procesie jego rozwoju. System opiera się na zaplanowanym wspieraniu rozwoju pamięci długotrwałej poprzez proporcjonalną stymulację jej trzech sektorów: pamięci proceduralnej, pamięci epizodycznej i pamięci semantycznej. W ich wyniku powstaje plastyczna, techniczna, artystyczna impresja, która poddana stosownej analizie pozwala odnieść aktywność dzieci do treści programowych realizowanych w oddziałach.

        Równolegle z pracą w grupie prowadzimy indywidualną terapię z dziećmi wymagającymi dodatkowego wsparcia. W naszym przedszkolu stosujemy elementy bajkoterapii, artoterapii, muzykoterapii, terapii zabawą oraz zabaw terapeutycznych iruchowych.
        Dziecko w wieku przedszkolnym charakteryzuje się ogromną chłonnością umysłu. Przejawia się to eksploracją najbliższego otoczenia w celu odnalezienia odpowiedniego środowiska do zabawy. W rozwoju dziecka uczęszczającego do przedszkola niezwykle ważną rolę pełni nauczyciel, gdyż to on kieruje i dostarcza bodźce pozwalające dziecku spostrzec i wykorzystać tkwiący w nim potencjał. Odkrywamy go poprzez udział tych dzieci w różnego rodzaju zajęciach.